Naar inhoud springen

Paul Okon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Okon
Paul Okon
Persoonlijke informatie
Volledige naam Paul Michael Okon Engstler
Geboortedatum 5 april 1972
Geboorteplaats Sydney, Australië
Positie Middenvelder / Libero
Jeugd
Vlag van Australië Marconi Stallions
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989–1991
1991–1996
1996–1999
1999–2000
2000–2002
2002
2002–2003
2003
2004–2005
2005–2006
2006–2007
Vlag van Australië Marconi Stallions
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Italië Lazio Roma
Vlag van Italië AC Fiorentina
Vlag van Engeland Middlesbrough
Vlag van Engeland Watford FC
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Italië Vicenza
Vlag van België KV Oostende
Vlag van Cyprus APOEL Nicosia
Vlag van Australië Newcastle Jets
49(4)
72(1)
19(0)
11(0)
28(0)
15(0)
15(0)
11(0)
44(0)
12(0)
14(0)
Interlands
1991–2003 Vlag van Australië Australië 28(0)
Getrainde teams
2008–2009
2009
2009–2010
2011
2011–2012
2012–2016
2012–2016
2016–2018
2022
Vlag van Australië APIA Leichhardt
Vlag van Australië Australië –18
Vlag van Australië Gold Coast United (assistent)
Vlag van Australië Australië –21 (assistent)
Vlag van België Club Brugge (scout)
Vlag van Australië Australië –20
Vlag van Australië Australië –23 (assistent)
Vlag van Australië Central Coast Mariners
Vlag van België Club Brugge (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Paul Okon (Sydney, 5 april 1972) is een gewezen Australisch voetballer, die speelde als centrale verdediger of libero, en huidig voetbalcoach van Duitse en Italiaanse origine. Sinds zijn jaren als voetballer in België heeft hij ook een Belgisch paspoort.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Paul Okon debuteerde in zijn geboorteland als tiener bij Marconi Stallions. De jonge, elegante voetballer werd er in 1991 weggeplukt door Club Brugge, dat toen ook zijn landgenoot Lorenz Kindtner naar België haalde. Kindtner en Okon werden aanvankelijk in de B-kern geplaatst. Uiteindelijk veroverde Okon, in tegenstelling tot Kindtner, dan toch zijn plaats in het eerste elftal naast Pascal Renier centraal in de verdediging. Het was onder trainer Hugo Broos dat Okon zijn eerste speelminuten verzamelde.

In eerste instantie werd Okon centraal op het middenveld geplaatst, naast spelers als Franky Van der Elst, Lorenzo Staelens, Gert Verheyen en Stephan Van der Heyden. Later schoof hij een rij naar achteren en werd hij als libero ingezet. Op die positie groeide Okon uit tot een van de beste spelers van België. In januari 1996 mocht hij dan ook de Gouden Schoen in ontvangst nemen. Later dat jaar werd hij ook uitgeroepen tot Oceanisch voetballer van het jaar.

Nadien verhuisde Okon naar de Serie A. De Australiër sloot zich aan bij Lazio Roma, waar hij een ploegmaat werd van onder meer Pavel Nedved, Pierluigi Casiraghi, Alessandro Nesta en Giuseppe Favalli. Trainer Dino Zoff had Okon persoonlijk naar Rome gehaald en zag in hem een mogelijke vervanger van de toen naar Chelsea FC vertrokken middenvelder Roberto Di Matteo. Maar op het middenveld vond de verdedigend ingestelde Okon zijn draai niet. Hij werd geteisterd door knieblessures en kwam amper van de bank. In 1999, tijdens de laatste editie van de Europacup II, bereikte Lazio de finale. Okon zat niet in de selectie toen Lazio in de finale Mallorca met 2-1 versloeg.

Na drie seizoenen mocht Okon naar het AC Fiorentina van coach Giovanni Trapattoni vertrekken, waar hij eveneens amper werd opgesteld.

Na vier teleurstellende seizoenen in Italië verkaste Okon in 2000 transfervrij naar de Premier League. Hij tekende een contract bij Middlesbrough FC, waar hij verenigd werd met zijn landgenoot en doelman Mark Schwarzer. Okon werd ook bij Middlesbrough geen titularis en werd tijdens de tweede helft van het seizoen 2001/02 uitgeleend aan tweedeklasser Watford FC. Daar kwam Okon wel regelmatig aan de bak.

In 2002 belandde Okon opnieuw in de Premier League, ditmaal bij Leeds United. Daar vond hij met Mark Viduka, Harry Kewell, Jamie McMaster, Jacob Burns en Danny Milosevic vijf landgenoten terug. Okon werd er geen vaste waarde, maar mocht wel regelmatig invallen voor The Peacocks.

Laatste jaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2003 zette de Australische voetballer een stap terug. Eerst speelde hij een seizoen voor de Italiaanse tweedeklasser Vicenza, nadien keerde hij terug naar België. Okon werd als grote naam voorgesteld bij tweedeklasser KV Oostende, waar hij meteen een belangrijke pion werd. Het team werd vicekampioen en dwong via de eindronde de promotie naar Eerste Klasse af. Maar de gewezen Gouden Schoen kon niet voorkomen dat de West-Vlaamse club in 2005 voorlaatste werd en opnieuw degradeerde. Okon tekende vervolgens een contract bij het Cypriotische APOEL Nicosia, waar hij niet vaak speelde. In 2006 keerde hij terug naar zijn thuisland, waar hij nog een jaar de kleuren van Newcastle United Jets verdedigde.

Nationale ploeg

[bewerken | brontekst bewerken]

Okon debuteerde op 4 februari 1991 in de nationale ploeg van Australië. Dat gebeurde in de vriendschappelijke wedstrijd in Sydney tegen Tsjecho-Slowakije (0-2). Okon viel in dat duel na 72 minuten in voor Branko Milosevic. Voordien had hij ook voor de nationale jeugdelftallen gespeeld. Zo nam Okon in 1991 deel aan het WK -20 in Portugal. Een jaar later nam hij met Australië deel aan de Olympische Spelen in Barcelona. Een WK-eindronde haalde Okon met Australië nooit. Maar in 2001 mocht hij met zijn land wel deelnemen aan de Confederations Cup. Australië werd op dat toernooi derde. Een jaar eerder had hij met Australië de Oceania Nations Cup gewonnen.

Interlands van Paul Okon voor Vlag van Australië Australië
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 04 Feb 1991 Vlag van Australië AustraliëTsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 0–2 Vriendschappelijk
2 31 Jul 1993 Vlag van Canada CanadaAustralië Vlag van Australië 2–1 WK-kwalificatie
3 08 Jun 1994 Vlag van Australië AustraliëZuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika 1–0 Vriendschappelijk
4 18 Jun 1995 Vlag van Australië AustraliëGhana Vlag van Ghana 2–1 Vriendschappelijk
5 09 Oct 1996 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-ArabiëAustralië Vlag van Australië 0–0 Vriendschappelijk
6 09 Feb 2000 Vlag van Chili ChiliAustralië Vlag van Australië 2–1 Copa Valparaiso
7 12 Feb 2000 Vlag van Australië AustraliëSlowakije Vlag van Slowakije 0–0 Copa Valparaiso
8 23 Feb 2000 Vlag van Hongarije HongarijeAustralië Vlag van Australië 0–3 Vriendschappelijk
9 29 Mar 2000 Vlag van Tsjechië TsjechiëAustralië Vlag van Australië 3–1 Vriendschappelijk
10 09 Jun 2000 Vlag van Australië AustraliëParaguay Vlag van Paraguay 0–0 Vriendschappelijk
11 15 Jun 2000 Vlag van Australië AustraliëParaguay Vlag van Paraguay 2–1 Vriendschappelijk
12 19 Jun 2000 Vlag van Australië AustraliëCookeilanden Vlag van Cookeilanden 17–0 Oceania Nations Cup
13 23 Jun 2000 Vlag van Australië AustraliëSalomonseilanden Vlag van Salomonseilanden 6–0 Oceania Nations Cup
14 25 Jun 2000 Vlag van Vanuatu VanuatuAustralië Vlag van Australië 0–1 Oceania Nations Cup
15 28 Jun 2000 Vlag van Australië AustraliëNieuw-Zeeland Vlag van Nieuw-Zeeland 2–0 Oceania Nations Cup
16 15 Nov 2000 Vlag van Schotland SchotlandAustralië Vlag van Australië 0–2 Vriendschappelijk
17 30 May 2001 Vlag van Mexico MexicoAustralië Vlag van Australië 0–2 FIFA Confederations Cup
18 01 Jun 2001 Vlag van Australië AustraliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–0 FIFA Confederations Cup
19 03 Jun 2001 Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaAustralië Vlag van Australië 1–0 FIFA Confederations Cup
20 07 Jun 2001 Vlag van Japan JapanAustralië Vlag van Australië 1–0 FIFA Confederations Cup
21 20 Jun 2001 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-ZeelandAustralië Vlag van Australië 0–2 WK-kwalificatie
22 24 Jun 2001 Vlag van Australië AustraliëNieuw-Zeeland Vlag van Nieuw-Zeeland 4–1 WK-kwalificatie
23 11 Nov 2001 Vlag van Australië AustraliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 Vriendschappelijk
24 20 Nov 2001 Vlag van Australië AustraliëUruguay Vlag van Uruguay 1–0 WK-kwalificatie
25 25 Nov 2001 Vlag van Uruguay UruguayAustralië Vlag van Australië 3–0 WK-kwalificatie
26 12 Feb 2003 Vlag van Engeland EngelandAustralië Vlag van Australië 1–3 Vriendschappelijk
27 19 Aug 2003 Vlag van Ierland IerlandAustralië Vlag van Australië 2–1 Vriendschappelijk
28 07 Sep 2003 Vlag van Australië AustraliëJamaica Vlag van Jamaica 2–1 Vriendschappelijk

Na zijn spelersloopbaan werd Paul Okon in de buurt van zijn geboortestad trainer van APIA Leichhardt. Nadien werd hij jeugdtrainer in dienst van de Australische voetbalbond. In 2009 werd Okon de assistent van Miron Bleiberg bij Gold Coast United, maar die club zette hem in februari 2010 aan de deur. Sinds de zomer van 2011 is hij als scout in dienst van zijn ex-club Club Brugge. Vanaf het seizoen 2022/23 was hij assistent trainer van Club Brugge, onder hoofdtrainer Carl Hoefkens tot deze op 28 december 2022 de laan werd uitgestuurd en het ook voor Okon over was.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Duels Goals
1989/90 Vlag van Australië Marconi Stallions NSL 22 2
1990/91 27 2
1991/92 Vlag van België Club Brugge Eerste Klasse 0 0
1992/93 5 0
1993/94 27 0
1994/95 26 0
1995/96 26 1
1996/97 Vlag van Italië Lazio Roma Serie A 14 0
1997/98 0 0
1998/99 5 0
1999/00 Vlag van Italië AC Fiorentina 11 0
2000/01 Vlag van Engeland Middlesbrough Premier League 24 0
2001/02 4 0
Vlag van Engeland Watford (huur) Football League First Division 15 0
2002/03 Vlag van Engeland Leeds United Premier League 15 0
2003/04 Vlag van Italië Vicenza Calcio Serie B 11 0
Vlag van België KV Oostende Tweede Klasse 11 0
2004/05 Eerste Klasse 33 0
2005/06 Vlag van Cyprus APOEL Nicosia Eerste Divisie 12 0
2006/07 Vlag van Australië Newcastle United Jets A-League 14 0
Totaal 302 5
Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Belgisch kampioen 2x 1992, 1996
Beker van België 2x 1995, 1996
Supercup 5x 1991, 1992, 1994
Coppa Italia 1x 1998
Supercoppa 1x 1998
Internationaal
Europacup II 1x 1999
Vriendschappelijk
Brugse Metten 4x 1992, 1993, 1995
Individueel
Gouden Schoen 1x 1995
Oceanisch voetballer van het jaar 1x 1996
Nationale ploeg
OFC Nations Cup 3x 2000
  • Tijdens zijn periode bij Club Brugge had Okon een relatie met het Belgische fotomodel Phaedra Hoste.
  • Paul Okon scoorde slechts één keer voor Club Brugge. Hij scoorde het doelpunt op 28 oktober 1995 in een competitiewedstrijd tegen Lierse SK.
Commons heeft media­bestanden in de categorie Paul Okon.
Voorganger:
Gilles de Bilde
Gouden Schoen
1995
Opvolger:
Franky Van Der Elst
Voorganger:
Christian Karembeu
Oceanisch Voetballer van het Jaar
1996
Opvolger:
Mark Bosnich